Rys historyczny

Rasa wywodzi się z Niemiec, a jej nazwa pochodzi od nazwiska Karla Fryderyka Louisa Dobermanna (1834 - 1894) jej twórcy, pierwszego hodowcy, który był również lekarzem, poborcą podatkowym, policjantem i oprawcą. Nigdzie nie odnotowano jakich ras użył do stworzenia dobermana, ale były to prawdopodobnie: owczarek, rottweiler, wyżeł niemiecki, oraz być może beauceron z wyżłem weimarskim. W celu uszlachetnienia rasy w późniejszych latach, dobermana skrzyżowano z terrierem manchesterskim i greyhoundem, co poprawiło jego walory fizyczne oraz sylwetkę. Wyhodowane psy często były używane jako psy stróżujące i policyjne. Liczne stosowanie ich w służbie policyjnej doprowadziło wówczas do nadania im przydomka "psy żandarmów". W łowiectwie były używane przeważnie do zwalczania dzikich drapieżników.

Wygląd

Doberman jest średnio duży, silnie zbudowany, muskularny.

Budowa

Budowa dobermana sprawia wrażenie kwadratowej, co jest typowe zwłaszcza dla psów. Długość tułowia od rękojeści mostka do guza siedzeniowego nie powinna u psów przekraczać 5%, a u suk 10% wysokości w kłębie.

Mechanizm ruchu

Ma on duże znaczenie zarówno dla zdolności użytkowej, jak i eksterieru psa. Chód jest elastyczny, zwinny, swobodny i obszerny. Przednie kończyny sięgają możliwie jak najdalej. Kończyny tylne zapewniają wydajną i elastyczną siłę napędową. Kończyna przednia z jednej strony i kończyna tylna z drugiej strony są jednocześnie wyprowadzane do przodu. Dobre związanie grzbietu, wiązadeł i stawów.

Szata i umaszczenie

Umaszczenie u dobermanów może być czarne lub brązowe z rdzawym, ostro odgraniczonym i czystym podpalaniem. Podpalanie znajduje się na kufie, jako plamki na policzkach i ponad łukami brwiowymi, na gardle, dwie plamki na piersi, na śródręczu i śródstopiu, na łapach, na wewnętrznych stronach ud, przy odbycie i na guzie siedzeniowym. Wystepują czasami inne rodzaje umaszczenia, ale nie jest ono uznawane przez FCI. Włos jest krótki, twardy i gęsty. Przylega mocno i równo. Jest równomierny na całym ciele. Podszerstek nie jest dopuszczalny.

Zachowanie i charakter

Nieufny wobec obcych ludzi, agresywny wobec psów, silnie przywiązuje się do tylko jednego pana. Jeżeli będzie odpowiednio i konsekwentnie wychowywany, bez wzbudzania agresji, stanie się psem przystępnym. Jest hodowany jako pies rodzinny, jednak ze względu na żywiłowy charakter jego kontakt z dziećmi musi być nadzorowany. Oczekuje się według wzorca FCI średniego temperamentu i średniej ostrości, co za tym idzie żąda się średniego progu pobudliwości. Posiada dobrą układność i jest skory do pracy, odważny i ostry. Wymaga bliskiego kontaktu z człowiekiem oraz szkolenia w zakresie posłuszeństwa ogólnego. Pełen temperamentu i aktywności, wymaga sporej, codziennej porcji ruchu.

Użytkowość

Pies obronny i stróżujący, towarzyszacy, domowy. Współcześnie rasa ta, jest także zaliczana do ras psów służbowych - policyjnych.

Zdrowie i pielęgnacja

Jest łatwy w pielęgnacji, ale trzeba mu zapewnić odpowiedni wybieg i dziennie sporą dawkę ruchu.

Popularność

W Polsce psy tej rasy są dość często spotykane.

Ciekawostki

W programie "Seasons" przedstawiono dobermana pracującego jako pies myśliwski