Rys historyczny

Rasa powstała w XVII lub XVIII wieku, kiedy to do Węgier przywożono owczarskie "teriery" z Niemiec i Francji. Psy te krzyżowały się z puli, czego skutkiem były owczarki w typie teriera. Z początku trzymano je tylko do pracy, a w hodowli wykorzystywano inne węgierskie rasy jak mudi lub puli. W 1996 roku pumi otrzymały własny standard FCI. Poza Węgrami były raczej niespotykane, lecz w 1973 pierwsi przedstawiciele rasy zostali eksportowani do Finlandii, a w 1985 do Szwecji. Później pumi pojawiły się też w Niemczech, Holandii, Włoszech i USA^{[potrzebne źródło]}.

Wygląd

Szata i umaszczenie

Na ringu akceptowany jest każdy odcień szarości. Szczeniaki rodzą się czarne, a ich sierść jaśnieje dopiero w 6-8 tygodniu życia. Dopuszczalne są też kolory takie jak czarny, biały i maszkos fakó, czyli żółto-brązowy z ciemną maską (znany też jako śniady z maską). Szata jest kręcona, gruba, średniej długości, z miękkim podszerstkiem.

Użytkowość

Pumi były używane nie tylko do pasienia owiec, ale również krów i świń. Poza tym, tępiły małe gryzonie. Teraz są trzymane głównie jako psy do towarzystwa, lecz nadają się także do różnych form konkursów tj. agility czy obedience.

Zachowanie i temperament

Psy tej rasy potrzebują wczesnej socjalizacji, gdyż bez niej mogą stać się agresywne wobec obcych. Są inteligentne, choć często szczekają bez powodu. Są psami aktywnymi, łatwymi w prowadzeniu.